öyküler

Size sürekli olarak çektiğim acılardan bahsederek eziyet etmeyi ben de isterim elbette.

Minibüste aklıma hikayeler geliyor…

?Ora?ya gitmem gerektiğini hissettiğimde yine hevesim kaçıp ertelemeyeyim diye bir an bile düşünmeden sırt çantamı alıp düştüm yola.

Çocukluğunda büyüyünce ne olmak istediği sorulduğunda hep ?iri biri olmak istiyorum? diye cevap verirdi.

Sıradan bir Perşembe akşamıydı, zaten Perşembe akşamlarının sıradan olmayanı var mıydı, tartışılırdı.

Uyandığında kendini bir bekleme odasında kırmızı ayakkabılarının burnuna bakarken buldu. Çoraplarını tek tek giymesi yetmiyormuş gibi ayakkabılarını da nasıl becerdiyse ters giymişti.

Kendi kedisiyle arasına ölüm girdiğinde fark etti ne yapabildiğini ilk kez. El kadarken alıp evine getirdiği, her gece koyun koyuna uyuduğu sevgili kızı dünyaya cam gibi gözlerle bakıyordu, kesilmeye başlayan hırıltısı ağrısının dinmesinin değil, başka bir aleme yolculuğunun habercisiydi. Birbirlerine baktılar. Kedi onu hâlâ tanıyordu. Adam rafa gidip bir konserve aldı, açıp parmağını içine daldırdı,…

Her şey yanlış bir öğüde uymasıyla başladı. Hayatı boyunca züccaciye dükkanına bob kızağıyla dalan bir filin kırabileceği bardak kadar pot kırmış, dünyanın akciğerlerini tıkayacak kadar çam devirmişti. Arkasında büyük bir toz bulutu bırakarak ilerliyordu ama yine de onu tanıyanlar onun aslında iyi bir insan olduğunu bilirlerdi. En azından dürüsttü. Sonra bir gün herkesle iyi geçinmesi…

Geçen gün ilham meleğimle parkta bir bankta oturuyorduk. Kimse konuşmadı uzun süre. Kavga etmiş çiftler gibiydik. ?Aylardır hikaye yazamıyorum? diye söylendim, sessizliği bozarken. ?Ne yapayım?? dedi buz gibi bir sesle. Bir taraftan da elindeki bozuk paraları çıt çıt birbirine vuruyordu. Ne sinir bozucu. ?Sence senin hiç sorumluluğun yok mu bu konuda?? dedim. ?Senelerdir aşık olmuyorsun,…