susturulan sizsiniz!

Ülkemizde her geçen gün yenisine rastladığımız Internet erişim yasaklarına iki büyük site daha katıldı: myspace.com ve last.fm

Bu son yasaklar, bir yönüyle son dönemde karşımıza çıkan yasaklardan farklı. Diğer yasaklar gibi bunlar da ifade özgürlüğünün kullanılmasını engellemeye yönelik. Ancak bunun yanı sıra belli bir zümrenin ticari çıkarının kollanması gibi ayrı bir hukuk dışı, adalet dışı bir tarafı da mevcut.

Dünyanın her yerinde olduğu gibi ülkemizde de müzik piyasasının başını tutanlar “korsanla mücadele” adı altında türlü hukuksuzluklara imza atıyorlar. Internet’te müzik paylaşımı çoğu kez müzisyenlerin daha geniş kitlelere ulaşmasını, ana akım dışı ya da müzik şirketleri tarafından sırt çevrilmiş bağımsız müzisyenlerin de çıkış yapabilmesini, belli nedenlerle coğrafi sınırlara takılan müzisyenlerin dünyaya açılabilmesini sağlıyor. Ancak sınırlı sayıda müzik ürününü var olan her yöntemle pazarlayarak tek tip dinleyici yaratma amacındaki örgütler, “korsanla mücadele” bahanesiyle bu yolu tıkama ve kendi koşullarını dinleyiciye dayatma yönünde kararlı gözüküyorlar. Bu faşizan bir yaklaşımdır.

myspace ve last.fm’e getirilen yasak herhangi bir mahkeme kararına dayanmamaktadır. Yasak, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nun Ek-4 maddesi uyarınca uygulanmıştır. Buna göre, olası bir ihlal şikayeti ertesinde ilgili siteye önce uyarıda bulunulur,  izleyen 3 gün içinde bir düzeltme yapılmadığında da erişim engelleme uygulanır. 26 Haziran’da verilen başsavcılık kararının 19 Eylül’de yasağa dönüşmesi, bayram tatilinin beklendiğini ve böylelikle yasak kararının bozulmasının geciktirilmesinin amaçlandığını göstermektedir. Bunun meali şudur: Türkiye’deki müzik oligarşisinin kötü niyeti, mevcut iktidarın çıkarıyla kesişmektedir. Zaten last.fm ve myspace gibi bağımsız seslere açık kanalların susturulması iki tarafın da net bir şekilde işine gelmektedir.

Türkiye’de müzik dinleyicisine ve oligarkların oyuncağı olmak istemeyen müzisyenlere düşen dayanışma içinde olmak ve oligarşinin dayattığı mevcut duruma karşı direnmektir. “Sazı ele almak” zamanıdır.

Müzisyenler, bu çarkın içine girmeden de ekmek yiyebilecekleri, endüstri tarafından kullanılıp atılmayacakları, “playback” değil “canlı” olarak dinleyiciyle buluşabilecekleri samimi bir ortam konusunda kafa yormak zorundadır. Müzik piyasasının baronlarını zengin etmeden de dinleyiciyle buluşmak mümkündür. Üstelik dinleyiciyle bu yolla kurulan bağın kontrolü tamamen müzisyen ve dinleyicinin kontrolünde olacaktır. Endüstri öyle istedi diye müzik hayatı bitirilen seslerin hikayelerini artık dinlememek için yeni bir sistem kurmak şart olmuştur.

Dinleyicinin mevcut duruma karşı çıkmak için elinde çok önemli bir silahı vardır: Boykot! Hukukun boşluklarını kullanarak sizin özgürlüğünüzü kısıtlayan, “ya benim sunduğum ürünü alırsın, ya da seni böyle böyle yaparım” diye tehdit eden kurumlara söyleyecek tek sözünüz olsun: “benim sana verecek tek kuruşum yok!”. Kapitalistler arz-talep dengesine göre yaşarlar. Dengeyi bozun. Hizaya geleceklerdir.

Bilinmelidir ki, mevcut sistemin özgür sanata verdiği zarar, korsanın verdiği zarardan kat be kat fazladır.

Okuyucularımı; direnmeye, protesto etmeye ve Bandista gibi copyleft eser veren müzisyenleri desteklemeye çağırıyorum.

not: tahminimce yakında bir protesto metni oluşur ama şimdilik ilgilileri şu adresten kaygılandırabilirsiniz: muyap@mu-yap.org